Η προσφορά του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών στην Καλαμάτα μετά τους σεισμούς του Σεπτεμβρίου 1986

   Αμέσως μετά τους σεισμούς του Σεπτεμβρίου 1986 στην πόλη της Καλαμάτας το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών έδειξε το ενδιαφέρον και την συμπαράστασή του προς το χειμαζόμενο λαό της Καλαμάτας και των γύρω περιοχών με την παροχή αμέσου βοηθείας.

   Όπως ο ίδιος ο Διευθυντής, του Γραφείου Εκτάκτου Βοηθείας του ΠΣΕ, Nico Keulemans περιγράφει σε αναφορά του προς το ΠΣΕ: «Η Καλαμάτα μοιάζει μία πόλη φάντασμα… καταυλισμοί με σκηνές ενώ τα περισσότερα κτήρια έχουν καταρρεύσει… Τα περισσότερα κτήρια κατεδαφιστέα ή επισκευάσιμα… οι κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει τα κτήρια… είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος εκ πρώτης όψεως το μέγεθος των ζημιών και να γνωρίσει το πλήθος των ανθρώπων οι οποίοι έχουν καταστεί άστεγοι και παραμένουν χωρίς εισόδημα καθώς η οικονομία έχει πλήρως διαταραχθεί».

   Η Μητρόπολη της Μεσσηνίας υπέστη πάρα πολλές ζημιές. Αναφέρονται ενδεικτικά: 4 απο τους μεγαλύτερους Ναούς μεταξύ των οποίων και ο Μητροπολιτικός της Υπαπαντής καταστράφηκαν. 6 ενοριακοί ναοί υπέστησαν σοβαρές ζημίες. Δεκάδες μικρότεροι ναοί καταστράφηκαν. 3 Μονές έπαθαν σοβαρές ζημιές. Στέγη ανιάτων ενηλίκων και παιδιών, 100 τον αριθμό, καταστράφηκε. Οι ενήλικες και τα παιδιά διαβιούν σε σκηνές. Στο Γηροκομείο τα 2 κτήρια καταστράφηκαν ολοσχερώς και τα άλλα 2 έπαθαν σοβαρές ζημιές. 100 περίπου γέροντες διαβιούν σε σκηνές. Βρεφοκομείο-ορφανοτροφείο για 20 παιδιά, μέχρι 4 ετών έχει καταστραφεί και τα βρέφη διαμένουν προσωρινά σε οικογένειες χωρίς παιδιά. Ο ίδιος ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Θέμελης και όλοι οι Ιερείς, Μοναχοί και Μοναχές της περιοχής Καλαμάτας, μαζί με το λαό διαμένουν σε σκηνές.

   Αμέσως, στις 16-9-1986, η Εκκλησία της Ελλάδος αιτήθηκε το ποσό των 100.000 δολαρίων στο ΠΣΕ μέσω της Επιτροπής αλληλοβοηθείας της Ιεράς Συνόδου. Στην πρώτη αυτή αίτηση βοηθείας ανταποκρίθηκε αμέσως το ΠΣΕ και άρχισε να διαθέτει το ποσό των 150.000 χιλιάδων περίπου δολλαρίων. Ανάμεσα στις Εκκλησίες που προσέφεραν ήταν η Εκκλησία της Σκωτίας, η Μεθοδική Εκκλησία Λονδίνου, η Πρεσβυτεριανή Εκκλησία Νέας Υόρκης, η Προτεσταντική Εκκλησία Καναδά, το Διακονικό Έργο Αυστρίας, το Γραφείο Διεκκλησιαστικής Βοήθειας Δανίας, πολλές άλλες χριστιανικές οργανώσεις άλλων χριστιανικών Εκκλησιών από την Γαλλία, Ελβετία, Σουηδία, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Γερμανία.

   Μετά την 14^η Σεπτεμβρίου 1986 και κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας του εκπροσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος (Χριστιανική Αλληλεγγύη Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών), Αντωνίου Παπαντωνίου στο ΠΣΕ, το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών διέθεσε την παρακάτω βοήθεια απο 15-9-1986 έως 7-11-1986, πάντοτε μέσω των εκκλησιαστικών δομών, όπως προκύπτει απο έκθεση του Nico Keulemans προς το ΠΣΕ. α) 135.000 δολλάρια, β) κινητό χειρουργείο, το οποίο προσφέρθηκε και επανδρώθηκε απο ομάδα Ιωαννιτών και των ιατρών οσιωτάτων Μοναχών Νεκταρίας και Βερονίκης, αδελφών της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μάκρης «Παναγία του Έβρου», για διάστημα 7 εβδομάδων. Το ιατρείο αυτό προσέφερε βοήθεια σε 100-200 άτομα κάθε ημέρα, γ) 200 οικογενειακές σκηνές τεσσάρων ατόμων, δ) 6.000 κλινοσκεπάσματα και ε) φάρμακα το κόστος των οποίων δεν συμπεριλαμβάνεται στο ανωτέρω αναφερθέν ποσό. Επίσης μετά το Νοέμβριο του 1986 το ΠΣΕ άρχισε να συζητά και για την λήψη αποφάσεων και τη προετοιμασία για μακροπρόθεσμα προγράμματα αποκαταστάσεως και ανοικοδομήσεως.

   Κατόπιν προσκλήσεως του τμήματος Διεκκλησιαστικής Βοηθείας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο εκπρόσωπος του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών Nico Keulemans, Διευθυντής του Γραφείου Εκτάκτου Βοηθείας του Π.Σ.Ε. επισκέφθηκε το Νοέμβριο του 1986, με εντολή του Προέδρου του ΠΣΕ Δρος Αιμίλιο Κάστρο, την πληγείσα από τους σεισμούς της 13^ης- 14 ^ης -15^ης Σεπτεμβρίου 1986, περιοχή της Καλαμάτας, προκειμένου να εξετάσει την πρόοδο, της αρωγής του Π.Σ.Ε. μέχρι το Νοέμβριο προς τους κατοίκους και τη δυνατότητα συνεχίσεως της βοηθείας. Στην έκθεση του προς το Π.Σ.Ε. ο Nico Keulemans αναφέρει ότι επισκέφθηκε στη σκηνή τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο και ότι: «ο Σεβασμιώτατος ήτο συγκεκινημένος δια τας πολλάς εκδηλώσεις συμπαθείας…». Ο εκπρόσωπος του ΠΣΕ ρώτησε τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας για τον τρόπο παροχής βοήθειας και ο Σεβασμιώτατος έκαμε σαφή διαχωρισμό μεταξύ των πνευματικών ευθυνών της Εκκλησίας και της ευθύνη για υλική βοήθεια, η οποία ανήκει στην πολιτεία. Παρ’ όλα αυτά η υπόδειξή του ήταν- αναφέρει ο εκπρόσωπος- «να εργασθώμεν επί τη βάσει του σχεδίου, το οποίον εφαρμόζει εις περιπτώσεις σεισμών το ΠΣΕ κα ίνα το γνωστοποιήσωμεν προς την ιεράν Σύνοδον, προκειμένου να παρασχεθή η ενδεχόμενη βοήθεια, η οποία βεβαίως θα χρησιμοποιηθή πάντοτε εντός των πλαισίων, τα οποία θα θέση η Κυβέρνησις».

   Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τότε Νομάρχης Μεσσηνίας ως γνήσιος εκφραστής του πολιτειοκρατικού πνεύματος εξουσίας, που διέπει την Ελληνική πολιτεία και το οποίο επιθυμεί διαχρονικά την καταδυνάστευση της Εκκλησίας, ζήτησε από τον εκπρόσωπο του ΠΣΕ χρηματοδότηση και άλλη βοήθεια. Ο εκπρόσωπος του ΠΣΕ αντιλήφθηκε τον φθηνό συμφεροντολογικό επαρχιωτισμό του πολιτικού άρχοντα, μάλιστα σε δύσκολες για το λαό συνθήκες, αρνήθηκε ευγενικά την πρόταση του Νομάρχη για τη πιθανότητα συνεισφοράς εκ μέρους του ΠΣΕ και των δωρητριών Οργανώσεων λέγοντας ότι: «μία τοιαύτη βοήθεια θα έπρεπε να παρασχεθή μόνον δια μέσου της Εκκλησίας της Ελλάδος και κατά προτίμησιν θα εστιάζεται εις την ανοικοδόμησιν κατοικιών και μόνον μερικώς δια τα εκπαιδευτικά και άλλα Ιδρύματα». Βεβαίως εζήτησε με βάση προηγούμενη εμπειρία του ΠΣΕ την ύπαρξη σχεδίων κάτι το οποίο, ως συνήθως, δεν υπήρχε στους αρμοδίους φορείς και παρά την επιμονή του Νομάρχη ο εκπρόσωπος του ΠΣΕ απήντησε εκ νέου, ότι η όποια επικοινωνία θα υπάρχει με την Εκκλησία της Ελλάδος.

   Το Φεβρουάριο 1987 η Διακόνισσα της Ευαγγελικής Εκκλησίας Hannelore Hensle συνεργάστηκε με το Μητροπολίτη Μεσσηνίας και τον υπεύθυνο του Τμήματος Αλληλοβοηθείας και Σχέσεων μετά των ξένων Εκκκλησιων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος κ Αντώνιο Παπαντωνίου, για την οικονομική ενίσχυση των σεισμόπληκτων Ιερών Ναών, Ιερών Μονών και Ευαγών Ιδρυμάτων της Μητροπόλεως Μεσσηνίας.

   Αργότερα και κατά τον Μάρτιο 1987 ο Μητροπολίτης Μεσσηνιας σε επιστολή προς τον εκπρόσωπο του ΠΣΕ εκφράζει τις ευχαριστίες του και την ευγνωμοσύνη του, για τη συμπαράσταση και τη βοήθεια εκ μέρους του ΠΣΕ, σχετικά με την ανασυγκροτηση των ναών και των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και του περιγράφει την πικρία του για την αντιμετώπιση της πολιτείας και την καθυστέρηση παροχής βοήθειας, τόσο για τους ναούς και τα ιδρύματα της Καλαμάτας, αλλά και για τις Μονές και για τους ναούς 15 κοινοτήτων της περιοχής, που επλήγησαν απο τους σεισμούς. Σχετικά αναφέρει: «Μέχρι τώρα έχω μόνον προφορικάς και γενικάς διαβεβαιώσεις του κυρίου Πρωθυπουργού αλλά ουδέν το συγκεκριμένον… Και ο καιρός παρέρχεται. Και το ψύχος αυτό το έτος είναι ιδιαιτέρως δριμύ…. Και ο λαός υπομένει και αναμένει εις τα σκηνάς του και εγώ εις έν παράπηγμα… Ποιούμαι έκκλησιν προς την αγάπην των ανα την Οικουμένην Ομολογούντων τον Κύριον Ημών Ιησούν Χριστον. Αντί να αναμένετε τα σχέδια και τους προϋπολογισμούς ανασυγκροτήσεως της Καλαμάτας, τα οποία επί 6μηνον τώρα συζητούνται και καταστρώνονται από την δυσκίνητον και δύστοκον ελληνικήν γραφειοκρατίαν, σκεφτήτε παρακαλώ τους γέροντας τα βρέφη τους ψυχικώς ασθενείς τους ανιάτως πάσχοντας, οι οποίοι διάγουν εν σκηναίς και εν μέσω χειμώνι …». Ξεπερνώντας τη βαρβαρότητα της ελληνικής κρατικής  γραφειοκρατίας, η Εκκλησία της Μεσσηνίας τονίζει προς το ΠΣΕ: «όσα ποσά και αν συλλεχθούν θα απορροφηθούν αμέσως φυσικά μετά της δεούσης προσοχής. Μετά φειδούς και εν πνεύματι οικονομίας»

   Τον Μάιο 1987 συνεργάστηκε με τον Μητροπολίτη ο Γραμματέας Υπευθυνος της Διεκκλησιαστικής Βοηθείας του ΠΣΕ και Γραμματέας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Εκκλησιών κ. Χάνς Σμόκερ με σκοπό τη συνέχιση της βοήθειας.

   Το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών στάθηκε αρωγός στους πιστούς της Εκκλησίας της Μεσσηνιας α) με την κατασκευή κτηρίου το 1957 στο Άσυλο Ανιάτων, β) με την κατασκευή και χρηματοδότηση στέγης προσφύγων στην Καλαμάτα το 1959 γ) με τη σημαντική βοήθεια κατά τους σεισμούς του 1986 στην ευρύτερη περιοχή της Καλαμάτας.