Ο Χριστός προσέλαβε από την Παναγία την ανθρώπινη σάρκα, την οποία του προσέφερε ή ίδια με τη θέλησή της, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα για σωτηρία στους ανθρώπους. Η πράξη αυτή της καταφατικής συγκαταθέσεως της Παναγίας στο θέλημα του Θεού (ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου) είναι μία έκφραση έμπρακτης θυσιαστικής προσφοράς προς τον κάθε άνθρωπο με σκοπό τη σωτηρία του και όχι μόνο για τον εαυτό της.
Αυτή η προσφορά είναι σήμερα και πάλι επίκαιρη, αφού ο κάθε χριστιανός καλείται να προσφέρει τον εαυτό του υπέρ των αδελφών του εμβολιαζόμενος, θυσιάζοντας το δικό του θέλημα, καταργώντας κάθε εγωιστικό πάθος, κάθε αυτάρεσκη ιδεοληψία, κάθε εγωπαθή και φανατική διάθεση. Με την προσφορά αυτή γίνεται ο κάθε άνθρωπος ένα με τους συνανθρώπους του, όταν μάλιστα αντιμετωπίζει με πνεύμα ταπείνωσης την προσπάθεια του εμβολιασμού κατά του κορονοιού. Αντίθετα η εμμονή στο ίδιο θέλημα ως άρνηση προς τον εμβολιασμό, δεν τον καθιστά «φίλο Χριστού» γιατί τον εδραιώνει στον εγωισμό και στην ιδεοληψία Με την πράξη του εμβολιασμού ο κάθε άνθρωπος επιβεβαιώνει ότι δεν ζεί για τον εαυτό του μόνο αλλά κατανοεί ακόμη και την ίδια τη ζωή του σύμφωνα με το: «ζω ουκέτι εγώ ζεί εν εμοί Χριστος».
Αφού λοιπόν ο χριστιανός δεν ζει για τον εαυτό του αλλά για τον Χριστό, ο Οποίος ταύτισε τον εαυτό του με κάθε ασθενή, κάθε φυλακισμένο, κάθε ανήμπορο και τον κάθε άνθρωπο ο εμβολιασμός κατά του Covid 19 σημαίνει ότι και ο χριστιανός καλείται να επιβεβαιώσει ότι δεν ζει μόνο για τον εαυτό του σήμερα αλλά και για τον άλλον και μέσω του άλλου και με τον Χριστό.
Η Παναγία καθυποβάλλοντας το θέλημα της στο θέλημα του Θεού εκφράζει συγχρόνως την υπακοή της προσφέροντας τον εαυτό της για την σωτηρία των άλλων και όχι μόνο του εαυτού της ή των ομοεθνών της. Σήμερα ο άνθρωπος και ιδιαίτερα ο χριστιανός πιστός καλείται να νεκρώσει το θέλημά του, το οποιο δεν πρέπει να είναι κατευθυνόμενο. Να απορρίψει τις συμφεροντολογικές εντολές των διαφόρων πνευματικών, οι οποίοι διασπούν την ενότητα του εκκλησιαστικού σώματος προτρέποντας την μη υπακοή στην Εκκλησία, και να εμβολιαστεί προσφέροντας και αυτός με τη σειρά του το σώμα του και την ύπαρξή του για να ζήσει και ο άλλος, ο αδελφός του, που είναι ως δημιούργημα εικόνα του Χριστού.
Όπως η Θεοτόκος έκανε το σώμα της θυσία ζωντανή έτσι και ο κάθε πιστός εμβολιαζόμενος κάνει το σώμα του θυσία προσφοράς για να γλυτώσουν και οι συνάνθρωποί του από τη φοβερή πανδημία, όπως διδάσκει και ο Απ. Παύλος «αδελφοί, δια των οικτιρμών του Θεού, παραστήσαι τα σώματα υμών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τω Θεώ, την λογική λατρείαν υμών» (Ρωμ. 12,1). Η θυσία αυτή δεν είναι δικαίωμα, δεν έχει ιδιοτέλεια, είναι θυσία υποχρεωτική και καθήκον όλων μας, όσοι θέλουν να τιμούν και να σέβονται την Παναγία, αφού Αυτή προσφέρθηκε έμπρακτα υπακούοντας στην εντολή του Χριστού «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Ματθ. 22,39) και με τον τρόπο αυτό γίνεται παράδειγμα, τύπος και υπογραμμός του ανθρώπου για ζωή και σωτηρία.
Η ιατρική ως επιστήμη και γνώση αποτελεί τον αρωγό στον ασθενή άνθρωπο. Με το επίτευγμά της, το εμβόλιο δηλαδή κατά του Covid 19, βοηθά τον άνθρωπο και του δίνει τη δυνατότητα για ζωή, γι’ αυτό και είναι δώρο Θεού. «Κύριος έκτισεν εκ γής φάρμακα… και αυτός έδωκεν ανθρώποις επιστήμην» (Σοφία Σειράχ 38, 4-6). Άρα το εμβόλιο κατά του Covid 19, όπως και κάθε εμβόλιο και κάθε φάρμακο είναι δωρεά Θεού μέσω της επιστήμης. Ο κάθε πιστός δεχόμενος ως δώρο Θεού το εμβόλιο κατά του Covid 19 εμβολιαζόμενος δωρίζει ζωή στους συνάνθρωπους του.
Όποιος δεν εμβολιάζεται επιβεβαιώνει ότι «η σαρξ επιθυμεί κατά του Πνεύματος» (Απ. Παύλος), επιθυμεί το ίδιο θέλημα και έρχεται σε ρήξη με τον αδελφό του, συνεργεί στο θάνατο και στη φθορά του αδελφού, ενώ ο Θεός «θάνατον ούκ εποίησεν». Η Παναγία με τη συνεργεία Της μέσα από την προσφορά του σώματός Της συμβάλλει στη σωτηρία του ανθρώπου χωρίς να ικανοποιήσει κάποια εγωιστική της διάθεση, αφού ό,τι προσφέρεται χωρίς φιλαυτία δεν είναι αμαρτία, δεν είναι πάθος, δεν είναι πτώση. Αντίθετα όποιος φίλαυτα δηλώνει ότι: «εγώ δεν εμβολιάζομαι γιατί θέλω να ζήσω», επιβεβαιώνει την εγωιστική του διάθεση και την εμμονή του σε μία ψευδαίσθηση ζωής κινδυνεύοντας να οδηγηθεί στο αμαρτητικό τέλμα της διακοπής της ζωής, δηλαδή της σχέσης κοινωνίας με τον Θεό και τους συνανθρώπους του και αυτό είναι ακόμη μία αμαρτητική συνέπεια της αποχής από τον εμβολιασμό. Ο εγωιστής δεν δημιουργεί αγαπητική σχέση με τους συνανθρώπους του, δεν επικοινωνεί μαζί τους και δεν θεμελιώνει σχέση ζωής και κοινωνίας αλλά τη διάσπαση και τη διένεξη. Δεν διακονεί τον αδελφό του και δεν θυσιάζει το δικό του θέλημα για τη ζωή του συνανθρώπου του αλλά αντίθετα ζητεί από τον αδελφό του να υποταχτεί στα δικά του εγωιστικά πάθη και επιθυμίες, με συνέπεια τραγική για τη ζωή τους, το θάνατο!!!
Όσοι εγωιστικά εναντιώνονται στον εμβολιασμό δημιουργώντας κραυγές, κραδαίνοντας τα όπλα του δικαιωματισμού και του διχασμού δεν έρχονται σε κοινωνία με τους αδελφούς τους και αυτή η φίλαυτη διάθεση τους επιβεβαιώνει τη διαφοροποίησή τους από με το «γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» της Θεοτόκου. Με την αποχή από τον εμβολιασμό δικαιώνουν τον Freud, ο οποίος δίδαξε ότι ο εγωισμός είναι μια άμυνα του ανθρώπου απέναντι στη ψυχική ασθένεια, η οποία όμως τον οδηγεί στον απομονωτισμό και την αποξένωση, και την άποψη του Sartre ότι ο άλλος γίνεται η κόλαση μου όχι ο παράδεισος μου (Εφραίμ ο Σύρος)!!!
Για την Παναγία δεν υπήρξε το δίλημμα ναι η όχι στην πρόσκληση του Αγγέλου ότι θα γεννήσει την όντως Ζωή. Η ζωή της, η βούληση της, η ύπαρξη της όλη ήταν στραμμένη στο ναι, το οποίο σημαίνει Ζωή γι’ αυτήν και για όλο το ανθρώπινο γένος. Έτσι και για τον αληθινό χριστιανό σήμερα δεν υπάρχει αντίστοιχο ερώτημα «ναι ή όχι στον εμβολιασμό», γιατί η επιλογή είναι μία, «ναι στον εμβολιασμό», ναι στη ζωή.
Πρόξενος ζωής η Παναγία παντού και πάντοτε, όπως σήμερα γίνεται και με τον εμβολιασμό κατά του Covid 19 «ίνα ζωήν έχωσιν και περισσόν έχωσιν» οι άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου