Έτος αυτονομήσεως από το κατά συνθήκην ψεύδος της οικογένειας

Όταν ήταν δώδεκα ετών ο Χριστός φεύγει από τους γονείς του και βρίσκεται στον ναό, στον τότε χώρο λατρείας του Θεού των ομοεθνών του Ιουδαίων.

   Οι γονείς του τον αναζητούν. Με σημερινά κριτήρια θα λέγαμε ότι ο Ιησούς ως νέος και μάλιστα αρκετά νέος κάνει την επανάστασή του και φεύγει από το πατρικό του σπίτι.

   Αλλά επανάσταση για το ανθρώπινο γένος δεν είναι και όταν ο Χριστός με την γέννηση του λαμβάνει την ανθρώπινη φύση και με την περιτομή του προσλαμβάνει την ανθρώπινη μορφή και εκπληρώνει την ανθρώπινη νομοθεσία της εποχής του;

   Τίποτε δεν άφησε η Θεότητα του Χριστού που να μην το κάνει δικό της, που να μην το μεταμορφώσει, που να μην του δώσει μια νέα επαναστατική προοπτική, πλην βεβαίως της αμαρτίας που οδηγεί στον θάνατο. Έτσι λοιπόν και την αγάπη τής οικογένειας την μεταμορφώνει σε μία άλλου είδους σχέση, την σχέση με τον Πατέρα Θεό. Μία σχέση που δεν έχει στεγανά και προαπαιτούμενα μια ξεχωριστή σχέση που κάθε πρόσωπο επιθυμεί.

   Το ανθρώπινο πρόσωπο από την μικρή του ηλικία θέλει να αυτονομηθεί θέλει να ξεφύγει από την δυναστεία και τον έλεγχο της οικογένειας. Ο κάθε άνθρωπος κατά την ζωή του πραγματοποιεί τρεις μεγάλες εξόδους την έξοδο από την μήτρα της μητέρας του, την έξοδο από το στήθος όταν πλέον μπορεί και τρέφεται μόνος του και την έξοδο από την αγκαλιά τής μητέρας, από την αγκαλιά τής οικογένειας με την δική του αυτονόμηση.

   Οι έξοδοι αυτές είναι οδυνηρές και ιδιαιτέρως η απομάκρυνση από την οικογένεια, γιατί είναι δύσκολο να βρει κάποιος αγάπη, όπως την αγάπη της οικογενειακής εστίας, όπως την αγάπη τού πρώτου του σπιτιού.

   Όταν ρωτήθηκε ο Χριστός γιατί έφυγε από το σπίτι και τον αναζητούσαν οι δικοί του, είπε ότι είναι στο σπίτι του Πατέρα του. Σε έναν χώρο δηλαδή στοργής, ζεστασιάς, γιατί ο χώρος όπου υπάρχει πατρότητα είναι χώρος αγάπης.

   Συνήθως όταν οι νέοι φεύγουν από την ζεστασιά του σπιτιού τους αναζητούν καλύτερη και περισσότερη αγάπη. Αναζητούν την χωρίς όρια αγάπη. Στην αναζήτηση αυτή αρκετές φορές κάνουν λάθη και βρίσκουν επίπλαστη αγάπη, αγάπη υποκριτική και ψεύτικη, αγάπη επιφανειακή που σκοπό έχει την εκμετάλλευσή τους.

   Όμως ο Χριστός στην νεανική του αναζήτηση έδειξε ότι η αληθινή αγάπη είναι η αγάπη του Πατέρα Θεού και όπως κάθε πατρική αγάπη είναι πάντα στοργική, ειλικρινής και ανιδιοτελής. Είπε ότι είναι στο σπίτι του Πατέρα του, στον χώρο δηλαδή εκείνο όπου δεν υπάρχει υποκρισία, δεν υπάρχει φόβος αλλά όλα είναι γεμάτα ζωή, χαρά και φώς.

   Έτσι και κάθε άνθρωπος που αργά ή γρήγορα κάνει την έξοδό του προς αναζήτηση περισσότερης και καλύτερης αγάπης από αυτήν που βιώνει στην οικογένεια του, πρέπει να κατευθυνθεί και προς το σπίτι τού Πατέρα, στον χώρο δηλαδή όπου υπάρχουν τα λίγα και αναγκαία, τα πολλά και αιώνια, στον χώρο όπου τα στενά όρια τής οικογένειας καταργούνται και αρχίζουν τα όρια του απείρου, αρχίζει η συνάντηση με τους άλλους και με τον Χριστό, στον χώρο τής Εκκλησίας.

 https://arxon.gr/2019/12/%ce%ad%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%83%ce%b5%cf%89%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b8%ce%ae%ce%ba%ce%b7/